صفاي باطن در پرتو رمضان
این کتاب در180 صفحه به قلم محمد شفیعی در رابطه با موضوع فلسفه روزه – خودسازي در اسلام و ماه مبارک رمضان توسط نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري دردانشگاهها(قم:دفتر نشر معارف) تدوین یافته است کتا فوق پژوهشي دربارهروزهو وظايف روزهداران است. نويسنده، روزه را عبادتي ناآشكار ميداند كه در آن ايدهها و عقيدههاي راستين آدمي تجلي مييابد وماه رمضانرا ماه خدا و ماه بركات ميداند. وي در چهار فصل، با بهرهگيري از روايات،نخست به جايگاه روزه در بين تمامي اديان و مذاهب اشاره ميكند و فلسفهوجوب روزه در اسلام را، رسيدن به تقوا در زمينههاي مختلف ميداند، و براين باور است كه روزه در تندرستي انسان نيز نقشي اساسي ايفا ميكند. علاوهبر آن، عقيده به آخرت را در دلها زنده ميكند و موجب پاكسازي دل از زنگارگناه ميگردد. مؤلف عوامل تضعيف اين فرضيه الهي را، افكار ناپسند، لقمهحرام، سخن چيني، عاق والدين، دروغ و غيبت، تكبر و غرور و بدخلقي ميداند وميگويد: در پرتو ولايت و قرائت قرآن و توبه و استغفار و دعا و توسلميتوان از كمالات روزه بهره بيشتري برد و در پايان به اهميت شب قدر و عيدفطر اشاره شده است
نظرات شما عزیزان: